Переводчик
1 сакавіка ветэран Вялікай Айчыннай вайны Кацярына Богдан адзначыла свой 103-ты дзень нараджэння. Напярэдадні 8 Сакавіка яе наведалі ваеннаслужачыя 83-га асобнага інжынерна-аэрадромнага ордэна Чырвонай Зоркі палка і выхаванцы ваенна-патрыятычнага клуба «Патрыёт». Госці выказалі ёй глыбокую ўдзячнасць за яе неацэнны ўклад у Вялікую Перамогу, падкрэсліўшы важнасць захавання памяці аб подзвігах такіх людзей.
Раннія гады і пачатак вайны
Кацярына Дзмітрыеўна нарадзілася 1 сакавіка 1922 года ў сяле Вышаслаўскае Уладзімірскай вобласці Расіі. З дзяцінства марыла стаць медыкам і ў 1940 годзе паступіла ў Нагінскую фельчарска-акушэрскую школу. Аднак яе планы парушыла Вялікая Айчынная вайна. У лютым 1942 года, прайшоўшы паскораныя курсы, яна была залічана ў дзеючую армію.
Ваенны шлях і ўзнагароды
У гады вайны служыла медсястрой у прыфрантавым шпіталі, дзе штодня ратавала жыцці параненых салдат, аказваючы ім не толькі медыцынскую дапамогу, але і маральную падтрымку. За свой неацэнны ўклад яна была ўзнагароджана ордэнам Айчыннай вайны II ступені і медалём «За баявыя заслугі».
Пасляваеннае жыццё і пераезд у «Сінявокую»
Пасля падзей 1941-1955 гадоў Кацярына Дзмітрыеўна працягнула працаваць у сферы аховы здароўя. Шмат гадоў таму лёс прывёў яе ў Беларусь, якая стала для яе другой Радзімай. Яна актыўна ўдзельнічала ў грамадскім жыцці, перадаючы свой вопыт і веды маладому пакаленню.
Яна знайшла натхненне ў паэзіі. Яе вершы напоўнены ўспамінамі аб вайне, падзякай і верай у мірную будучыню. У адным са сваіх твораў, «Мір», яна дзеліцца тым, што перажыла, і звяртаецца да цяперашніх абаронцаў Радзімы:
Началась война
войска ушли на запад
а я тогда студенткою была,
но шли года и шла война
и все же я участницей была.
Пусть не сражались мы на поле боя
мы возвращали в строй бойцов
своей заботою, лечением и лаской
их возвращали в запасной.
И вот пришла Победа
окончилась война
и этот майский день
9-го числа останется
в истории на долгие года.
А вы солдаты молодые
охраняйте рубежи
ведь в этот мир завоевали
ваши деды и отцы!
