Прыняцце прысягі - адзін з самых важных рытуалаў ва Узброеных Сілах Рэспублікі Беларусь.

У розныя перыяды гісторыі воінская клятва называлася па-рознаму, але сутнасць яе адна - абяцанне абараняць Айчыну. Вернасць воінскаму абавязку праяўляецца справамі і ўчынкамі, накіраванымі на павышэнне баявой гатоўнасці і ўмацаванні моцы краіны.

У мітынгу, прысвечаным прыняццю Ваеннай прысягі новым папаўненнем, прынялі ўдзел начальнік войскаў СПА - начальнік аддзела СПА Заходняга аператыўнага камандавання палкоўнік Ігар Круглік і генерал-лейтэнант у адстаўцы, у мінулым камандуючы 5-й гвардзейскай танкавай арміяй, Ганаровы грамадзянін Бабруйска Станіслаў Румянцаў.

У Станіслава Сцяпанавіч душа баліць за нашу краіну. Ён упэўнены, што новае пакаленне салдат зможа захаваць усё тое, што стваралася такой няпростай працай:

- Прысяга прымаецца раз у жыцці, адной дзяржаве, аднаму народу. Больш за паўстагоддзя таму я даў клятву Радзіме і да цяперашняга часу гатовы па першым патрабаванні ўстаць на яе абарону, сумленна выконваць свой абавязак. Жывучы ў такой краіне, якая развіваецца, маючы магчымасць вучыцца і працаваць, ведаючы, што за акном мір і парадак, задаешся пытаннем: як жа не абараняць такую ​​Айчыну?

Падзяліць важны этап у жыцці салдата прыйшлі сваякі i сябры новаспечаных байцоў. Вядома ж, найбольш было мацярэй. Бо хто, калі не маці, будзе па-сапраўднаму перажываць і радавацца за свайго сына? 

Бабруйчанка Вольга Петражыцкая з трапятаннем усведамляе, як хутка вырас яе хлопчык, але вельмі ганарыцца сынам і спадзяецца, што служба пойдзе маладому чалавеку на карысць: 

- Мяне перапаўняюць эмоцыі, нашы дзеці выраслі, памужнелі. Яны ўжо прайшлі першапачатковую падрыхтоўку, і гэта добра відаць. Мы перадалі камандзірам самае дарагое ў нашым жыцці, і ад усiх мам я магу папрасіць толькі аб адным: беражыце іх! 

А салдаты напоўнены аптымізмам, гатовы да вайсковай службы і абзаводзяцца карыснымі знаёмствамі.

- Я хацеў у армiю яшчэ год таму, але ў сілу абставінаў не атрымалася. У гэты прызыў я змог пайсці на службу па кантракце. Яшчэ і ў родным горадзе, чаму безумоўна рады. Праз тры тыдні падрыхтоўкі і чакання адчуваю сябе больш моцным і упэўненым. Спадзяюся, што так будзе і далей, - падзяліўся ўражаннямі радавы Ілля Гармаш.

У добры шлях!

Па матэрыялах БЖ

Поделиться